KURTULUŞ YOK En güzel şarkıların sözleri, benden kopmuş.. En güzel heykellerin gözleri, benden kopmuş Sana giden yolların, her taşında ben varım Kalbindeki kişinin elleri, benden kopmuş! ..                                AHMET TEVFİK OZAN MAVİ, MAVİYDİ GÖKYÜZÜ Mavi, maviydi gökyüzü Bulutlar beyaz, beyazdı Boşluğu ve üzüntüsü İçinde ne garip yazdı... Garip, güzel, sonra mahzun Işıkla yağmur beraber, Bir türkü ki gamlı, uzun, Ve sen gülünce açan güller, Beyaz, beyazdı bulutlar, Gölgeler buğulu, derin; Ah o hiç dinmeyen rüzgâr Ve uykusu çiçeklerin. Mor aydınlıkta bir çınar Veya kestane dibinde; Mahmur süzülen bakışlar İkindi saatlerinde... Birden gülümseyen yüzün Sabahların aynasında Ve beni çıldırtan hüzün İki bakış arasında. Kimbilir şimdi nerdesin? Senindir yine akşamlar; Merdivende ayak sesin Rıhtım taşında gölgen var. AHMET HAMDİ TANPINAR GÜLLER BUGÜN YORGUN DÜŞTÜ Bir hal oldu akşamlara, Yalnız kuşlar üşümüştü. Boyun büküp sabahlara, Güller bugün yorgun düştü... Böldüm yarıdan geceyi, Sana koştum adım adım.. Çözmek için bilmeceyi, Kapılarına dayandım! Ellerin sanki vedalı, Oturmuşsun yalnız, sus-pus. Rahmetler gökte asılı, Çiçekler saksıda mahpus. Galebe çaldın zamana, Unutuldu güzel sözler. Yakışmıyor derdim sana, Mermer katısı o gözler. Kalbini yokladım ansız, Bu gece nasıl uyudun? O el benimdi, vefasız! Dokundukça ağlıyordun...         HAYRETTİN YAZICI PARILTI Ateş gibi bir nehir akıyordu Ruhumla, o ruhun arasından Bahsetti derinden ona halim Aşkın bu onulmaz yarasından. Vurdukça bu nehrin ona aksi Kaçtım o bakıştan, o dudaktan Baktım ona sessizce uzaktan Vurdukça bu aşkın ona aksi...                     AHMET HAŞİM DOĞUNUN SEVDALARI Sevda derinlerdedir, oysa Ferhad Üstünü kazmada dağın Kalbimin, yani o yağmur Ve acıdan ocağın madenini, Laciverdi ve mahmur Bir ağrıyla delmede Şirin Ve en anlaşılmaz, en derin Bir şiirin yurt edindiği Billur bir köşke girmede Leyla Ve Mecnun’un, yani o çölden Ve ağıttan otağın Önünde, bir adak gibi Ölüme diz çöktürmede Leyla Ve yakut Şafak ve irin İle emzirdiği bir güzün Boynunu vurmada Şirin Sevda derinlerdedir, oysa Ferhad Üstünü kazmada dağın…                    HİLMİ YAVUZ CENNET ÇİÇEĞİ Bir fidan seçmişim cennet bağından, Her dalında başka çiçek açıyor. Arı bal derdinde gül dudağından, Çevresinde kelebekler uçuyor. Karanfili yüreğimi yaksa da, Menekşesi mahzun mahzun baksa da, Nergisi, sümbülü sitem koksa da, Ruhum gözlerinden aşkı içiyor. Goncası var, tomurcuğu, gülü var, Kardan temiz, baldan tatlı dili var, Ne ondan iyisi, ne güzeli var, Çevresine ışık, neş'e saçıyor. Dileğim, açılsın zambaklar gibi, Mest etsin kokusu leylâklar gibi, Solmasın sevdâyı yasaklar gibi, Hayat zaten kısa, ömür geçiyor. Sarıl sarmaşığım, açıl papatyam, Gerçek olsun sarıl sarıl ki rûyam, Cennet olur bana seninle dünyam, Ölürüm, bilsem ki beni seçiyor.                  İSMAİL ADİL ŞAHİN BİR SELÇUKLU LALESİ Çocuk gönlümün trenleri geçerdi, içinden Tahta bavullara sinmiş, gurbet kokusu.. Bir Selçuklu Lalesi’nin rengiydi.. Ve Erciyes kokan soğuk, duru su! Otogar kokusu..tüllenen hüzün Bileğimde soğuk, ruhsuz kelepçe.. Ey Şehirler Şahı!..asla gönlümden Geçmedi; kırılmak,küsmek sessizce.. Yalnızlık, bir siyah gecenin aksi Soğuk sularında, ıssız dağların.. Zindanda yaşadım..Kayseri, bilsen Bir balığa, ettiğini; ağların! Ömür belki geçti..ey nazlı şehir! Bir buhur renginin kokusuyla, dün.. Sırrını aşkların yaşadım, duydum Gönlüm hülyalara doydu günbegün.. Çocuk gönlümün trenleri geçerdi, içinden Tahta bavullara sinmiş, gurbet kokusu.. Bir Selçuklu Lalesi’nin rengiydi.. Ve Erciyes kokan soğuk, duru su!                  AHMET TEVFİK OZAN