ÇİLE Boy atmış, zakkumların çizgileri; ufkumda.. Parça parça gözlerim, aksiyle ufukların... Bu ceset benim değil, ruhum ezelden mahluk.. Çekemez olmuş ömrüm; derdini, yarınların.                                   AHMET TEVFİK OZAN   KARANLIK Aşkın bu karanlık gecesinde Bülbül yine vahşi müterennim Mecnûn'u terk etti mi Leylâ? Vahşî sesi firkat sesi sandım. Aşkın bu karanlık gecesinde, Hicrânımı duydum, seni andım, Firkatzede bülbül gibi yandım.                          AHMET HAŞİM   VAVEYLA NEVHA 1 Feminin rengi aks edip tenine Yeni açmış güle misal  olmuş İn’itafiyle, bak! ne al olmuş Serv-i simin safalı gerdenine O letafetle ol nihal-i revan Giriyor, göz yumunca rü’yama  Benziyor, aynı kendi hülyama Bu tasavvur dokundu sevdama Âh! böyle gezer mi hiç cânan Gül değil, arkasında kanlı kefen Sen misin sen misin garip vatan   NEVHA 2 Bu güzellikte hiç bu çağında Yakışır mıydı boynuna o kefen Cisminin her mesamı yâre iken Tuttun evladını kucağında Sen gidersen bizi kalır sanma! Şühedan oldu mevt ile handan Sağ kalanlar durur mu hiç giryan Tende yaşdan ziyadedir al kan Söyleyen söylesin, sen aldanma! Sen gidersen bütün helâk oluruz; Koynuna can atar da hâk oluruz..   NEVHA 3 Git, vatan! Kâbe’de siyaha bürün! Bir kolun Ravza-i Nebi’ye uzat! Birini Kerbela'da Meşhed'e at! Kâ'inata o hey'etinle görün! O temaşaya Hak da aşık olur Göze bir alem eyliyor izhar Ki cihande büyük bir letafeti var O letafet olunsa ger inkâr Mezhebimce demek muvafık olur Aç, vatan! göğsünü İlah'ına aç! Şühedanı çıkar da ortaya saç!    NEVHA 4 De ki; ya Rab! bu Hüseyn'indir Şu mubarek Habib-i Zişan'ın Şu kefensiz yatan şehidanın Kimi Bedr'in kimi Huneyn'indir Tazelensin mi kanlı yareleri? Mey dökülsün mü kabr-i Eshab'a? Yakışır mı sanem bu mihraba? Haç mı konsun bedel şu mizaba? Dininin kalmasın mı bir eseri? Adem evladı bir takım cani.. Senden almasın mı sar-ı şeytanı?                                 Namık KEMAL   GÖZLERDEKİ DÜNYA Ne ki, dünya dediğin? Gözlerime sığıyor! ... Koca koca yıldızlar, Rüyalara yağıyor! ... Ey gözlerinde bir şey.. bir şeyler bulduğum yar! .. Bir kardan hayaline, güneşler olduğum yar! Bir güzelin gözünde kaybettim gözlerimi.. Ot olsun kirpiklerim, bastığın yerlere yar! ... Ne ki, dünya dediğin? Gözlerime sığıyor! ... Koca koca yıldızlar Rüyalara yağıyor! ... AHMET TEVFİK OZAN   SEVDA YOKUŞUNDA BIRAKMA BENİ Bak ne hale getirmişler bahçemi, Senden kalan bir vazoluk karanfil. Koy..göğsüm üstüne yaksın içimi! Ağzındaki suru çalsın İsrafil... Artık Fuzuli'de kalacak Leyla, Dirilir mi dersin, mahşerle birlik? Astılar saçından, öldü Süheyla. İnmez çöle vahadaki serinlik... Kınalıydı gelinlerin parmağı, Kertme iken konulmadan adımız. Kurudu mu dersin sevda ırmağı, Göle maya mıydı bizim ahdımız? Sen günümüz Ebru, sen yarınımız, Hasretle yüklüdür turna kanadı. Değişmez mi dersin alın yazımız, Muhal deyip bıraksak mı inadı ? Sevda yokuşları dizgin vur bana, Açılırım ufka böyle apansız. Yol almazsa sular hep senden yana, Adak kurbanımı keserim kansız. Ulaşmasam gönlümdeki yara ben, Istırap çekerim, yanarım sonsuz. Hallac gibi çekilmeden dara ben, Bırakmam Mecnun'u, çöllerde susuz.                              HAYRETTN YAZICI   GÜLÜ TEK OLAN BAHAR Sevdiğinden ayrı kalmış gönlümde, Yine hüzünlerin düğünü vardı. Yârdan kara haber almış gönlümde, Sevda melekleri döner ağlardı. Ne sevda meleği, ne peri kızı; Benzersiz güzelden gelir bu sızı. Gönül her ortamın müzmin yalnızı, Yalnızlık olmazsa, inat ısrardı. Gönül yaraları varsın kanasın, Felek her silâhı bende sınasın, Hiç kimse kalmasın, herkes kınasın, Âlem benim için yokluk kadardı. Ne hicran tükensin, ne hasret bitsin Beni unutmasın da tek incitsin. Ey vuslat, kavuşmak değil, ümitsin: Ümidim, gülü tek olan bahardı.                     İSMAİL ADİL ŞAHİN   SONBAHAR Durgun havuzları işlesin bırak, Yaprakların güneş ve ölüm rengi. Sen kalbini dinle, ufkuna bak. Düşünme, mevsimi inleten rengi. Elemdir mest etsin ruhunu, Eser, rüzgârların durgun ahengi. Yan yana sessizce mevsimle keder, Hicrana aldanmış kalbimde gezin.. Esen rüzgârlara sen kendini ver.          AHMET HAMDİ TANPINAR