Bu korku, endişe, bu telaş niye? Yürekte kor, gözümdeki yaş niye? Geldi dediler ki “anneniz öldü”, Ölen annem miydi, yoksa ben miyim? *** Bu teessür, hüzün, bu kaygı niye? Bu veda, bu firak, sensizlik niye?           Toprağı üstüme attılar benim? Ölen annem miydi, yoksa ben miyim? *** Düştüğüm bu çukur, bu zulmet niye? Zifiri karanlık, uğultu niye? Annemi arıyor bulamıyorum, Kaybolan annem mi, yoksa ben miyim? *** Durdu dünya, sustu kâinat niye? Zaman akıyor da duran ben miyim? Gitmek zamanıysa bu diyarlardan, Annem evimizde, giden ben miyim? *** Ölüm vuslat ise bu acı niye? Yüreğimi yakan bu sancı niye? Annem kucağımda makbere girdik, Makberde annemle yatan ben miyim? *** Dua, dua, dua, ağlamak niye? Yüreği bu kadar dağlamak niye? Sükût etti dünyam annem gidince, Annem sesleniyor, susan ben miyim? *** Bugün dokuz gündür sen yoksun anne, Sabah namaz vakti ağlıyor odan. Bugün dokuz gündür sensizim anne, Namazları sensiz kılan ben miyim? *** Altmış yıldır korkuyordum bugünden, Dokuz gündür acım çok büyük dünden, Üç kişiydik mahzunlaştı evimiz, Annemsiz ben, bilmem yine ben miyim?