Pasinler'den Yükselen Değer: Osman Kemali

Pasinler'den Yükselen Değer: Osman Kemali

Osman Kemâlî Efendi bir büyük Hak âşık ve ârifi… 1862’de Pasinler’de doğup 8 Ocak 1954’te vefât eden bu büyük gönül, Pasinler’in yetiştirdiği en büyük değerlerden biridir. 1862-1954 yılları arasında yaşayan, Erzurum’a bağlı Güllüköy doğumlu bir hakîkat insanı Kemâlî Baba… Çok küçük yaşlarda geçirdiği çiçek hastalığı sebebiyle gözlerini kaybeden ve ömür boyu baş gözüyle değil, gönül gözüyle görmeyi bilen bir ârif; tıpkı Âşık Veysel gibi. Gönlünden akan aşk ve irfan suyunu yazdığı şiirlerde ve dostlarıyla yaptığı sohbetlerde sızdıran, hem yaşarken hem de göçmesinden sonra birçok insanın sevgisini ve hürmetini kazanan bir eren. Kemâlî Efendinin hayat hikâyesi, arayışta olanlara ve nereden gelip nereye gittiğini sorgulayanlara adeta bir ders niteliğinde… Gözlerini kaybettikten sonra geçimini temin etmesi için hafızlık eğitimine gönderilen Kemâlî, hafızlık usulünü bilmeyen bir hocanın elinde, her gün yediği dayaklar arasında çocukluğunun en güzel çağını geçiriyor. En nihayetinde merhametli bir hocanın yanında hafızlık eğitimini tamamlıyor ve Fuzûlî Divanı, Hâfız-ı Şirâzî Divanı ve Mesnevî’yi ezberliyor. Rüyasında bir zât görüyor; aklını perişan eden, gönlünü dağıtan, ihtiyârını elden bıraktıran bir zât. Daha o yaşlarda bile tarif edemediği bir aşkın esiri olan Kemâlî Baba, kim olduğunu bilmediği sevgilisini aramak için yollara düşüyor. Yaya olarak Diyarbakır, Musul, Bağdat, Necef ve Kerbelâ’yı geziyor adım adım; geçtiği yerlerde yanık yanık kaside ve gazeller okuyarak. Kerbelâ’dan sonra duramayıp Trablusşam’a, oradan da İskenderun ve Halep’e geçtikten sonra Konya’ya geliyor. Konya’da Mevlânâ Dergâhı’nda mesnevîhanlık icazeti aldıktan sonra İstanbul’a düşüyor yolu. Bir süre bostan bekçiliği yapıyor. Hatta gündüzleri insanlar âmâ olmasından dolayı alay ettikleri için bekçiliğe gece vakti devam ediyor. Çilesi İstanbul'da da bitmiyor. Ve bir gün, kim olduğunu bilmediği o sevgiliye götürecek olan sevgilisini buluyor Murad Buhârî Dergâhı’nda. Manâ düğümünü çözecek olan, bütün kıvranış ve yakarışlarını ferahlığa dönüştürecek olan Abdülkadir Belhî Hazretleri’ne erişiyor yolu. Kapıldığı cezbe neticesinde nahif vücudu, Belhî Hazretlerinin ayaklarına düşüyor ve aslî yolculuğu böylece başlıyor… Aşk Sızıntıları Şerhi Aşk Sızıntıları, Osman Kemâlî Hazretlerinin yirmi yaşlarından itibaren söylemeye başladığı eldeki doksan dokuz şiirinin bir araya getirilmesiyle kisveye bürünmüş ve üç defa yayınlanmıştır (İstanbul 1947, 1957, 1977). İlâhî bir cezbeyle, aşk ve irfânla söylenen bu şiirler, elinizdeki eserde günümüz insanının anlayabileceği bir sadeleştirme ve kısmen şerh diyebileceğimiz anekdotlarla okunması ve anlaşılması kolay hâle getirilmiştir. Aşk Sızıntıları Şerhi “Ateş yuvasında bir semender”den ışık almak isteyen gönlü köze düşmüş mecnûnlara hitap etmektedir. Bu eser bir aşk çığlığıdır. Buyurun aşk sofrasına!